Cando o Bloque Nacionalista Galego accedeu en 2005 ao Goberno Galego, convertiu un momento histórico en dobremente especial: por un lado o acordo de goberno co PSdeG-PSOE rompía con dazaseis anos de goberno do Partido Popular e Manuel Fraga e por outro supoñía a entrada do nacionalismo galego por primeira vez na historia no goberno nacional.
Momento histórico que moito tempo levaban galeguistas e nacionalistas soñando con ver e loitando por conquerir. E para o BNG iso supoñía non só un reto, senón tamén a máis grande responsabilidade que tiña afrontado.
Cabe destacar, antes de centrarnos no que fixo ou deixou de facer este partido desde que comezou a lexislatura, a importancia que tivo o ter presenza na Xunta para o BNG. O Bloque Nacionalista Galego ten sufrido nestes últimos anos grandes cambios, algúns obrigados polo novo rol da organización na política do país, e outros impulsados polas persoas e colectivos que dirixen o BNG dende o relevo de Xosé Manuel Beiras.
Eu valoro que o BNG ten madurado, na súa presenza social e institucional, quizais como consecuencia da responsabilidade de cogoberno. Pero este cambio a nivel interno ten sombras como poden ser unha viraxe da fronte cara comportamentos máis propios dos partidos clásicos.